Kendime Notlar...

O kadar yazmak istememe rağmen, bırak yazmayı nete bile giremeyip ordan oraya sörf bile yapamadım desem inanın ki  hiç abatmış olmam. Hani çalışırken mutlaka bi 15 dk kendimize ayırırız da kaçamak takılırız nette, ama yok olamadı işte.  Halbuki anlatacak ne çok şey var elbette.

Sevgili geldi... gene gitti... (siz de yoruldunuz di mi? hadi itiraf edin)
Hem zaten sevgilinin geldiği gayet açıktı benim hiç nete girmememden:)

Kirpi gözlemleme oyunu ile mutlu çekirdekli bir bayram tatili (seviyorum bayram tatillerini), gene mutlu çekirdek hallerinde yağmur ormanlarında bitirdiğimiz  akvaryum gezisi, en yoğunundan bir iş temposu (bu hala sürüyor) ,  bol atraksiyonlu- stresli ama  dönüp bakınca durum komedili ve elbette ki bol kikirdemeli bir Kıbrıs seyahati...

Bitti hepsi!

Yerini üç günlük yılbaşı tatili hayallerine  bıraktı.

Tabi bu tatil hayalimin yılbaşı heyecanıyla bir ilgisi yok. Sadece basit bir, 'iş yükü'nü unutma temennisi.

Gerçi yaptığım onca hesapsız alışverişten sonra olsa olsa yapacağım ev keyfi bana çok bile. Bakalım artık.

Ne yaparsam yapayım odağımda hep Ece Defne olacak. çokça belli olmasa da (daha çok uyumak ister gibi görünüyorum) onunla vakit geçirmeyi öyle özlüyorum ki! akşamları yorgunluktan dibe vurmuş bir halde olmaktan nefret ediyorum. ona kitap okumaya başlarken esnemeye ve hemen akabinde uyuklamaya dayanamıyorum. Oysa yolumu gözleyen tüm enerjisiyle oyun oynamak isteyen bir kuzu duruyor kaşımda, minicik:) kızıyorum kendime, çok!

Şimdi yapmam gereken disipline olmak, Defneciğin uyku saatlerini değişirmek ve başımın belası Ales'e konsantre olmak... sevgilimin dediği gibi,  ergenlere yaptığım o süper program ve çalışma sistemlerinden kendime de yapmam lazım, hem de çok çabuk...