Zaman! Az bi Zaman!

Yeni seneye üç gün tatille başlamak sevilmeyecek gibi değildi;) 
evde vakit geçirmeyi gerçekten özlemişim... doya doya...
Birlikte uyanmak, Ececik nasıl isterse öyle oynamak, yayılmak ... ya kahvaltı bile! öyle diyeyim... tadını çıkardım hep ev keyfi yaparak! Ece Defne okadar alıştı ki birarada olmamıza...
- Yarın işe gideceğim haberin olsun bebeğim, dediğimde
- ıııhh, benim annem geldiiii!   diye ajitasyona kaldığı yerden devam etti:)


Bir tek dün çıkmıştık dışarı...
Sevgilime seveceğini bildiğim bir kaç parça hediye alarak zamanı daha da hızlandırdım! Sevgilime odaklandığımda zamana ivme katmış oluyorum sanki... sanki değil de, artık eminim desem daha doğru olur:) Zaman özneldi değil mi? Bence Şubat'a az kaldı...

***

Üç günlük ev keyfinden sonra işe başlamak benim için de Defnecik için de  kolay olmuyor elbette... derken sevgilinin sesi hep su serpti  içime! Bu sabah gene aydınlandım sesini duyunca!
Şubata kalmadan gelmeye çalışıyormuş:)
Ah ben nasıl uçmayayım havalarda? Sevgi böceği gibiyim ben bugün...
Zamanı da kendi ellerimle hızlandırmışım, vallahi bak;)