Sanal dostluk biraz tuhaf gelir bana. Gerçek mi yanılsama mı. Kurulan diyaloglar sıradan bi oyalanma ya da teselli mi... aldığın yanıtlar içten mi yoksa hissettiğin zaten gerçek midir? hep merak ettiğim burada ki güzel nazik sözlerimiz yüzyüze gelsek de aynı mı olur? Çünkü bu zamanda sıcak bir 'merhaba' nız donuk bir bakışla karşılık bulabiliyor. Belki hepimiz bu yüzden sanalı kaçış olarak görüyoruzdur, bilemiyorum.
Geçtiğimiz cumartesi sabahı Bostancı'da denizotobüsüne gidiyordum, Bakırköy'de gene toplantı vardı.
Biraz önümde bir taksi durdu içinden kucağında bir çocukla bir bayan indi. Hem yürüyüp hem izlemeye koyuldum çocuğu. Hiç olmayacak bazı durumlar düşündürür hep beni, kucaktaki çocuğun rahatlığına karşın annenin çabası denizotobüsüne yetişme gayreti sevimli göründü gözüme, çocuğun kaç aylık olduğunu tahmin etmeye çalıştım sonra. Acaba Defne'den küçük müdür değil midir? Sonra miniğin yüzü bana döndü ve miniği görür görmez 'aaaaa tanıyorum ben bu çocuğu' dedim kendi kendime! ve dikkatle baktığımda anneyi de tanıyordum. Ama sanal. Arasıra yazılarına baktığım akıcı yazılarını sevdiğim Burcu ve bebeği Ayazdı...
Eee ben şimdi tanıyor mu oluyorum? yoksa yanılgı mı? Birbirimizi hiç görmedik ki? Yorum aracılığıyla diyaloğumuz bile yok? tanımazsa beni öylece kalakalırsam? tuhaf işte?
Hem kaç gün önce '12 yıl önce mi tırnaklarımla kazmıştım ben toprağı? O zman neden hala tırnak diplerim acıyor ?' cümlesi hafızama kazınmış, şimdiyse yolumuz kesişmiş cümlenin sahibi ile.
Ben bu gelgitler arasındayken 'aman ya nolucak ki, karşımda işte, sanal değil ve tanıyorum' deyip bir anda yanında buldum kendimi...
Blog arkadaşıyız biz, dediğimde o kadar sıcak bir merhaba ile karşılık verdi ki... Sıcak, doğal, samimi... Oda beni tanıyordu ve böylece oracıkta sanaldan gerçeğe döndüverdik, sanki yıllardır tanışıyormuşuz gibi rahatız ikimiz de....
Blog aleminde ki arkadaşlığın gerçek olduğunu gördüm o an... Yani hissettiğimiz gibi. Gerçeğe döndüğümüzde süzülmeden değişmeden... Sevgili Burcu ile tanışmaktan çokk mutluluk duydum! Çok kısa da sürse bu tanışma, merhabalık bir dakika mutlu etmeye yetti beni. Zamanımız olsaydı bir de kahve içerdik deniz kenarında. Kahvelerimizi höpürdetirken ben Ayazı severdim, çok daha güzel olurdu; İkimizin de yetişmesi gereken bir denizotobüsü olmasaydı...
Blog buluşmalarına katılanlar bu duygu ve düşünceleri çoookkktannnn geride bırakmışlardır eminim. Benim için ilk olduğundan biraz etkilendim biraz da uzun sürdü içimi dökmem...
12 yorum:
Ayaz'ın hastasıyım bennnn :)))
çook tatlı gerçekten, vakit olsaydı severdim de bol bol...
İnanmıyorum :) nasıl bir tesadüftür bu, ne kadar güzel :)
Sanal dostluk bazen gerçege döndügünde iyi oluyormuş bende ögrendim bunu, çok güzel dostluklar kurulabiliyor :)
Güzel bir tesadüf oldu gerçekten... şaşırtıcı, sürpriz! ve hislerimizde yanılmadığımızı anladım bir kez daha!
bende orada burada bakınırım hep acaba bir tanıdık çıkarmı diye :) şansa bak sendeki
bahar; o gün hiç yoktu aklımda ama genellikle hep düşünürüm bulunduğum yerde 'burada blog yazan'var mıdır acaba diye? hatta fotoğraf çekenlere daha bi dikkatle bakarım blogger olabilir diye:)
hakkaten de çok ama çok güzel :) karşılıklı olmasak da ben de yakınlaa telefonla görüştüm bir blog dostumla merak etmiş bizi son yazdıklarımı okuyunca mail attı telefonunu da yazmış aradım sanki yıllardır birbirimizi tanıyormuşuz gibi uzun uzun konuştuk tarifi imkansız bir mutluluk yaşadım ve seni çok iyi anlıyorum...
ben de her dışarı çıkışımda etrafıma bakınanlardanım acaba diyerek :))))
Bende merak etmiştim o yazından sonra ama bi yorumda iyi olduğunu okuyunca 'oh iyiymiş, sorun yokmuş' deyip rahatladım. Sessizce:)
bazen sanal dünyada kurulan dünyadan çok daha gerçek olabiliyor.. yalansız oluyorsun çünkü.. sen oluyorsun.. tanımadığın insanlara yalan söylemeye gerek duymuyorsun.. benim hamileliğimde edindiğim bir sürü arkadaşım var.. ve hepsi benim için çok kıymetliler..
gerçek gerçek :) Benim de kankalarım var blog sayesinde edindiğim
sevgi; sanalda ki samimiyete ve en çok da hissettiklerimizin gerçek olduğuna inanıyorum...
deniz; sen şanlı ekiptensin:)umarım benim de kankalarım olur...
Yorum Gönder