Bir Anneler Günü...Hem İlk Hem Güneşli!

Benim ilk 'anneler günü'm. Sabah gözümü açtığımda annanesinin desteğiyle üzerime tırmanmış, gene çok tatlı bir gülümseme yerleştirmiş yüzüne, cin cin muzur bakışlar, sabah sabah üstelik! ki ben çok aksiyimdir sabahları, öyle güne neşeli başlayanlardan değilim ama  Defneciği görünce böyle... gülümseyebiliyorum artık...

her annenin başına gelmez, ilk anneler gününde çocuğunun elinden tutup sınava gitmek ! benim tatlı kuzum beni sınava (ales) götürdü bir güzel, bekledi çıkışımı... ben de böylelikle kurtuldum şu sınav gerginliğinden. zaten çıkışta öss'den kurtulmuş öğrenciler gibi hafiftim. Tembellik ederken vicdan yapmama gerek yok artık:) e tabi umuyorum ki işe yarar bu ales! iyi geçmiş olması da önemli yaniii...

hani şu klişe cümle var ya 'hediyelerin en güzeli sensin ', hep der annelerimiz. doğruymuş ama, hediyelerin en güzeliymiş insanın çocuğu... sınavdan sonra iki anne bir bebe bir güzel gezindik.
Tabi bilen bilir gezinmek öyle kolay değil bebiş ile. maması çorbası meyvesi çişi kakası... bitmediği için kolay değil. hatta dışarı çıkmadan önce ki çanta hazırlığı sınav gerginliği gibi birşey yaratıyor bende. Neyse ki annem var yanımda, o olmasa ben kesin çuvallardım her seferinde. Hemen hemen herşeyi annem yapıyor desem abartmış olmam, ben mi? ben daha çok sevme ve oyun kısmıyla ilgileniyorum, yani sevgilinin kendisi için söylediği gibi 'eğlence adamı' oluyorum:) (tabi sevgili ve Defne ile üçümüz olunca her mühim iş başa düşüyor!) bu şımarıklığı başka kime yapabilirim ki?... ödeyemem ki annemin hakkını!
bunlar da annemin defne için ektiği çilekler, kıpkırmızılar...


işte pek bir güzel güneşli gündü... Umuyorum herkesin keyifli geçmiştir. Tabi ne zaman güzel bir gün geçirsem fotoğraf makinem olmaz yanımda, dün de mesela sahildeydik ve gene çok güzel bir gündü ve tabi ki yoktu makinem yanımda, yoksa istemezmiyim pamuk şekeri yerken bi foto çekilmeyi:) nasıl özlemişim pamuk şekerini. ama tabi bizim azmanlar yerken pamuk şekerlerini gözümümün önünde ne kareler uçuştu!!!

bu arada söylemeden geçmeyeyim ales te ki sorular arasında lost'dan ve susam sokağından sorular vardı:) pek bir hoşuma gitti, sanırım biraz da bu mayışıklık yarattı bende. sınavda karar verdim 'evet ya son sezonu izlemeye başlamalıyım artık', bir de paragrafta ki yazar gibi ben de çok merak ettim edi ile büdü ne oldular 'çoluk çocuğa karışmışlar mıdır? kurabiye canavarının göbeği çıkmış mıdır bunca yıl sonra diye:)

ve sonunda geldi çattı yarın yatıyorum hastaneye... Salı günü ameliyat olacağım. şimdi bu bir kaç gün Defne ne hissedecek ben olmayınca, onun telaşındayım. Umarım 3 günden çok sürmez... ve umarım ki daha sağlıklı, sorunsuz bir şekilde dönerim...

sevgiler herkese
en içteninden