Cuma, Nisan 30, 2010

BU HAFTA ÇABUK GEÇSE ...


biraz sohbet, biraz yürüyüş ne iyi geldi bugün. Hava sıcacık ve gökyüzü uçurtma doluydu... Sahilyolunda ki trafiğe aldırmamak için geçerli bir sebebimdi uçurtmalar... gayet enerjik geldim eve akşam. Ece Defneyle cıvıldayacak bir enerji... Ece Defne'de bu aralar bir çığlıklar bir cıvıldamalar sormayın hiç, şöyle bir bakıyorum tatlı yüzüne, diyorum nasıl da büyüyor, değişiyor...7. ay içinde olmamıza şaşırıp kalıyorum. Bahçede ki küçük çocukların etrafına toplanmasından müthiş keyifleniyor mesela

.
aynı bugünkü gibi sıcacık olsun...sonra da hızlıca geçsin bu hafta, bir çırpıda...geçsinde rahatlayayım bende...haftaya alese gireceğim ya aman gerim gerim geriliyorum tee ne zamandan beri. hayır hiç alakası yok hazırlandığımdan falan değil.benim huyum bu. sınav olsun benzeri bir şey, mülakat, seminer...geçene kadar başka şeye de konsantre olamam. e hazırlandığım anlamına gelmiyor bu ne yazıkki. öylesine işte, anlamsız bir gerginlik:))

tek isteğim geçsin şu hafta!
nasıl geçtiğiyle değil de geçip geçmemesi üzerinde durmam da pek bir garip!

çok kısa zaman öncesine kadar, çevreyolunda iken direksiyonda korkuyordum acemiliğimden ötürü. ve daha da hızlanıyordum. sevgili dedi ki bir gün 'korkuyorsan neden hızlanıyorsun?' 'bilmem' dedim. Düşündük, eşeledik, bulduk! yol bir an önce bitsin diye:))
işte aynı hesap, sınav bir an önce bitsin diye zaman geçsin istiyorum, hazırlanarak değil ama oturduğum yerden:)

değişik bir psikoloji...

iki soru çözüp bilgi tazelemek zor geliyor bana ama tatil için harika planlarım var:)hatta tatil öncesi 'ısınma tatili' planım bile var:) Ağva'ya gitmek için fırsat kolluyorum mesela...

:))düşünüyorum minişle tatil nerede keyifli olur? nereye gitsek ki...

Cumartesi, Nisan 24, 2010

İlk Seyahatimizden Notlar

ne üç hafta ama...hala yorgunmuşum gibi...

bebekle yolculuk çok zormuş,
düzen alt üst olurmuş, tecrübe etmiş olduk böylelikle ama genel olarak başarılı sayılırdm:) tabi kendi kanaatimce:) ben bile hasta oldum ama Defnecik hava değişimlerinden etkilenip hiç hasta olmadı...e bunun için elimden geleni yaptım tabi. evimize gittiğimizde çokk yadırgadı mesela... çok ağladı...o ağladı ben ağladım gene:) o mızıldandı ben sinirlendim gene... bu böyle iki gün sürdü alıştı sonra...

tek dayanağı bendim bu alışma sürecinde. nerede olursak olalım hep beni kontrol ediyordu ya, ne yalan söyleyeyim pek bi hoşuma gidiyordu, daha bi özel hissettirdi sanki...

Defne tam alıştı evimize derken gene başka bir mekanda buldu kendini ama en güzeliydi tontini açısından Adana gezisi...Defne her an kucakta olduğu için zaten istediği de bu olduğundan gülücük eksik olmadı yüzünden... son üç günümüzde sıcacıktı hava, yaz havasıydı tam tamına... bi ara aldım kızımı bulvarda yürüdük ikimiz. benim için en unutulmaz ve en sakin saatlerdi, istediğim gibi çok yapamadım ne yazık ki...

iki haftanın bingosu yıllardır görmediğim arkadaşımı görmekti. en mutlu olduğum andan biriydi, hem de huzurlu mutlu gördüm ya... o minik bebeğini beklerken ben de heyecanlandım onunla birlikte! ne çok özlemişim...

Farkediyordum bu arada Defne'de ki değişiklikleri, izliyordum sessizce. Saçları çoğaldı, sanki boyu uzadı, çığlıklar atmaya başladı hatta cazgır desem abartmış olmam. Kucaktan kucağa uçuş uçuş şımarmış olmalı... bol bol fotoğraf çektim, her anını yakalamaya çalıştım. ama fotoğraflar sevgiliyle birlikte uçtu gitti uzaklara:) artık elime geçtiğinde paylaşırım onları da.

babaannenin kucağından uçtu şimdi anneannenin kucağında nazına niyazına kaldığı yerden devam ediyor:)

şimdi bunca tecrübe bana yeter tatil planı yapmak için:) iki buçuk ay nasıl geçer başka?

Cuma, Nisan 23, 2010

çocuklar gibi şen...

çocuğumun ilk bayramı:) sabah gözümü açtığımda pembelerini giymiş, babasının desteğiyle üstüme oturmuş, elinde sıkı sıkı tuttuğu bayrağıyla...sanki elinden alacaklarmış gibi...'hala uyuyor musun sen' diyen ciddi bakışları...hafızama kazınan görüntülerinden biri sadece..

elinden tutup gösterilere eğlencelere götürmek istedim...

ama başladığı gibi şen devam etmedi günümüz, biz bu öğlen uğurladık babamızı gene

yaz geldi sayılır ya hani çabuk geçer 2,5 ay...çok çabuk geçsin...

Pazar, Nisan 04, 2010

İlk Seyahatimiz Başlıyorrr...

herşey hazır gibi...

ciciler alındı, hem bana hem Defneye...

süslenildi... saçlarımın boyası tazelendi

sevgiliye hediyeler alındı...Ece Defne'de aldı babasına...

çantalar hazır zaten... gerçi hala kapakları açık... Defnenin yarın kullanacağı biberonu ve yoğurdu konacak sabah...

Benim çantam küçücük, Defnenin kocamannnn:) ne zor işmiş bebek çantası hazırlamak, çok hafife almışım meğer...

yarın öğlen kızımla kuş olup uçacağız kendi evimize... üstelik babamızda yanımızda olacak...

evimizde haftasonu temizletildi bir güzel... bizi bekliyor mis gibi...

eşyalarımı çok özledim

çok heyecanlıyım ben... bizi bekleyen arkadaşlarımız gibi...


bunlar da iade edeceğimiz oyuncaklarımız, bugün farkettik ki boya çıkarıyorlar...
ben çok sevmiştim halbuki:)


bi hafta sonra da sevgilinin ailesiyle vakit geçireceğiz, umarım çooookkk huzurlu geçer bu bol seyahatli iki hafta...

kucak dolusu sevgiler herkese...

en içteninden!