Salı, Şubat 02, 2010

'HIMFSS'...DERİN BİR NEFES VERİYORUM!



daha çok farmville oynasam dağılırmı aklım, sebze yetiştirerek, ağaçtan elmaları toplayarak,pembe bir domuzu hediye alarak...sanalda mutlu kalabilir miyim?

şu son birkaç günü hiç yaşamamış olmayı isterdim.yaşadığım üzüntü,korku,kızgınlık, kırgınlık, tedirginlik...
sırtımda kambur olan hastalığım için çok üzgünüm ve daha çok bıkkınım...ve kendisi yetmiyormuş gibi beraberinde takıntıları da sürüklüyor peşinden...obsesif sayılırım zaten ama herkes obsesiftir, ben nevrotik düzeyde kalmayı umuyorum şu sıralar...bu bile teselli benim için:)

en istekli en cici halimle tavrımla oturdum doktorun karşısına, tek çözüm ameliyat, tamam biliyordum zaten...zaten ben 3 ay 12 gün önce de narkoz almıştım...tatlı tatlı uyur, uyandığımda da herşey bitmiş olur diye düşünürken; duyduğum risk karşısında omurlarım düştü...ellerimi hala nereye koyacağımı kestiremiyorum...gerçi bayan doktor beni rahatlatmak için elinden geleni yaptı ve bunun sadece literatür bilgisi olduğunu ama söylemek zorunda olduğunu söyledi. ama ben genede 'ya hayatımın geri kalanını pişmanlıkla geçirirsem' diye düşünmeden alamıyorum kendimi...

pozitif düşünme çabalarım başarılı değil pek, gözlerime pek uyku girmiyor...sabahları da en suratsız halimle dolanıyorum evde...herşeye küsüyorum:)tatlı kızıma yansıtmamak için öylesine zorlanıyorum ki...kulağımdaki bitmek bimeyen 'korku filmlerinde, gece yarısı sahnelerindeki ıslık sesi efektine benzeyen' ses, gölge gibi peşimde, kurtulamıyorum:( e zaten kafamda da bunalım bir şarkı dönüp duruyor demiştim...

off...karardım gene,susuyorum ve kendimi üzmeyi bırakıyorum!
en güzeli yazmayı böylece bırakıp gidip Defnenin yanına kıvrılıp bir güzel uyumak, bir yudum ANNE şevkati, sabaha SEVGİLİNİN güven veren sesini beklemek...

DERİN BİR NEFES VERİYORUM VE KENDİMİ ÜZMEYE NOKTA KOYUYORUM.

6 yorum:

Hande dedi ki...

Tatlım benim üzülme ne olur..Bebeğin hemen anlar ..Ameliyat öncesi herkese mutlaka söylenen rutin şeylerdir eminim..Biliyorsundur sezeryan da bir ameliyat ve aslında o kadar çok komplikasyonu olabiliyor..Hepimiz de olduk bak..
Ben de Berile hamile kalmadan önemli bir ameliyat geçirdim ama seni anlıyorum artık bir anne olarak daha sorumlu hissediyorsundur eminim..Çok çok geçmiş olsun şimdiden ..

çakıltaş dedi ki...

anlıyor gerçektende, onu üzmeye kıyamadığım için, dün geceden sonra toparlamaya çalıştım kendimi; şimdi daha iyiyim. defne olmasaydı dert bile etmezdim gerçekten! çok teşekkürler hande, desteğin için...

@--,---,----- dedi ki...

Hayatı sadece oluruna bırakmak gerekiyo bazen. Fazlası incitiyor insanı. Tabi bu baştaki iki cümle tamamen umutsuz hastalıklar için söylenecek cümleler. O yüzden bu cümlelere doğru sürükleme güzel kalbini. Olup biticek ve sen yine kendini üzdüğünle kalacaksın. Çünkü o kadar basit bi operasyondan bahsediyoruz ki aslında... Hem bi de bişeylere kafa takarak yaşanacak günler değil bizimkiler. Etrafına çok değerlisin. Üzme artık kendini. Olsun bitsin de tatile çıkalım hem. :)

çakıltaş dedi ki...

bak tatil dedin güldü yüzüm gene...aslan sevgili sen çok yaşa!:)

bilge dedi ki...

merhabalar bu yazınızada bir şeyler yazmadan çıkamadım yıllarca bir hastalıkla boğuştum hergece yatarken sabah uyanıp çocuklarımın kahvaltısını hazırlamalıyım diye dua ettim birde çalışıyordum hiç rapor almadım daha fazla çalışmaya başladım 2 iş birden yapıyordum.beynimde sadece şunu vurguluyordum benim bünyem yaptı benim bünyem yener hastalık seni diyordum şimdi çok şükür 18 yıldır hiç bir rahatsızlığım yok hala çalışan biriyim onun için moralinizi güzel tutun .hastalıktan bahseden insanlardan uzak durun pozitif mutlu insanlarla görüşmeye çalışın haddim olmayarak akıl vermiş gibi olmayayım acil şifalar diliyor sevgi ve dostlukla diyorum..

çakıltaş dedi ki...

sizin adınıza sevindim gerçekten. üzüntü veren birşeyleri geride bırakmak insanı hep ferah hissettirir eminim ! darısı başıma:))
her gece 'sorunsuz bir anne' olabilmeyi diliyorum :)
sevgiler