Perşembe, Mayıs 05, 2011

İlk hediyem, daha güzeli olmaz... ama belki, bana şiir okuduğunda resim yaptığında da bu kadar mutlu olabilirim:)

   Neyse ki kızımla yanak yanağa uyanıyorum da bu berbat havalar bozamıyor keyfimi... Yanım da ki yastıktan o muzur gülüşüyle öpücük atması güne güzel başlamama yetiyor. Yoksa bu gri havalarda karardıkça kararımdım ben de...
*
Bu aralar su sızmıyor aramızdan. Ben de şımarma hakkımı kullanıyorum. Çünkü o kadar uzun zamandır benimle alakasızdı ki annanesiyle yaşadığı aşk yüzünden!
'tamam da ya ben?' edasıyla uzaktan izlemekle yetindim hep:)

Ama şimdi bir 'annniiiii' deyişi var bana, boynuma sarıla sarıla. bazen de oyun oynarken kankisiymişim gibi kolunu atışı var omzuma çok gülüyorum...

bi kere mutlaka o minicik elinde çiçek oluyor, annanesiye bahçeden gelirken!
Sanırım, bilinçli olarak 'anne' demesi kendimi daha bi 'anne' hissettirdi. Var mıdır alakası emin değilim ama öyle galiba. O annniiiii diye uzata uzata söyledikçe bakakalıyorum gözlerine, kalbim daha bi çarpıyor.

                 Diyorum kendi kendime 'anneler gününe dair ilk hediyemi aldım bile'...

6 yorum:

hülya dedi ki...

çok tatlı allah bağışlasın ne mutlu sana

çakıltaş dedi ki...

teşekkür ederim ratatoule...

resimli günlük dedi ki...

Ne güzel,iyi ki var annesi :)
özlem

Adsız dedi ki...

gercektende ılk hedıyenı almıssın.yazın cok guzel olmus canım.hele ılk paragraflar benım duygularımı nasıl yansıtmıs.sevgılerımle (benımkıde annış deseydı bır )

Ayşegül Taştaban Erzincanoğlu/ Behçet dedi ki...

Sevgili Çakıltaş,
her zamanki tembelliğim ile biraz geç ziyaret ediyorum blogunu..Eğer bu yaz yolunuzu Datça'ya düşürmek isterseniz eminim ki ailecek severek kalacağınız bir yer bulabilirsiniz. Çocukla ben bir de Palamutbük'ü tavsiye ederim..
Sevgiler ve Anneler günün kutlu olsun..

çakıltaş dedi ki...

teşekkürler özlem

dolunay; az kaldı senin miniş de dolanacak peşinde anniii diye..

ayşegül; çok teşekkürler, Datça'ya giderken önerilerini dikkate alacağım...