Çarşamba, Mayıs 18, 2011

Pek Havalı Oluyor Arkadaşlarının Arasındayken...

Aynı kitaplar da yazdığı gibi... Birarada oynarlar ama birlikte oynamazlar!
anlatsam inanmazsınız diyeceğim ama demiyorum çünkü biliyorum aynından bi model de sizde var:) 

Bir Denizimiz var Defnenin arkadaşı, ki birbirleri için ağlayan çocuk bunlar
amaaaa bir araya gelip kavuştuklarında ne oluyorsa artık
 ayrı oynuyorlar, kesinlikle oyuncak paylaşmıyorlar...

ve ikisi de bahçe sevdalısı, eve gitmek bilmiyorlar. Hatta defne öğlen uykusundan uyanır uyanmaz dışarı çıkmak istiyor. Ne giyinmeyi ne yemeği, beklemek istemeyecek kadar:)



Geçen gün  bi anaokulunun oyun grubuna dahil etmek istedim, günde sadece bi iki saat yaşıtlarıyla oynasın diye ama içeriye iki adım bile atamadım. Çığlık çığlığa ağladı! Beyaz önlüklü olan görevli sanırım aşı olduğu günleri hatırlattı :) tabi dışarıda aldık soluğu...



                      
                                                         *

                         Tabi yaşça daha büyük olanlarla aramız pek daha iyi...
                              onlar hep Defneciğin gönlünü yaptıkları için:)

dün akşam iki ablasıyla bi mutlu bi mutlu oynadı odasında ki hiç değmedim keyfine...
tüm marifetlerini gösterdi ablalarına, bi türlü binmediği arabasına bile oturmuş:) 
ben kitap okuduğumda 'ditttiiiii' diye kapağını kapatan Ececik,   kanki ablasının heceleri (!) parmağıyla göstermesine bile katlandı:)

ama süpermiş cidden, arkadaşlarıyla odasındayken ne bana ne annanesine hiç bulaşmadı. ben de minik ablalalara çikolata armağan edip yine gelmeleri için en sevimli halimi takındım:)


9 yorum:

resimli günlük dedi ki...

Bizde de o yaşlarda öyleydi.Yaşıtlarından ziyade bir kaç yaş büyüklerle daha iyi anlaşırdı.O yüzden senin ablaların gönlünü çelme girişimlerini çoook iyi anlıyorum.Aslında farkına varmadan en büyük ikramı anneye yapıyorlar,değil mi?
özlem

çakıltaş dedi ki...

özlem; tam dediğin gibi, en büyük ikramı bize yapıyorlar aslında!:)

hülya dedi ki...

ayy yerim ben bu meleği yaa çok tatlı allah bağışlasın bende aynen katılıyorum çocuklar hiç birlikte oynamıyorlar sadece bir arada kalıp kendi dünyalarında oynuyorlar sevgiler canım

Hande dedi ki...

aynen bizimki de öyle ..büyükler her zaman favorimiz..

çakıltaş dedi ki...

ratatoule; teşekkürler canım, Mert te çokk tatlıı!

hande; eve bol bol çikolata stoğu yapmalı!:)

alev ertürk dedi ki...

son fotoğrafa bayıldım,kız çocuklarını çok seviyorum her hali bir başka,cilveleri apayrı ama tüm çileler anneye o kesin cinsiyet farketmez :)) yiğit de yaşıtlarıyla oynar ama pek anlaştığı söylenemez,,kavgaları bile güzel,insan onları izlerken binlerce kez şükrediyor allah'a...

annesiningülü dedi ki...

bizimde çok sevdiğimiz aile dostlarımız var minikler uzaktan çok severler birbirlerini, yan yana gelince uzak dururlardı :) ama büyüdükçe kanka oldular :)

çakıltaş dedi ki...

alev; kız çocuklar şirinlik yapmayı öyle güzel beceriyorlar ki kızmış olsan da kızamıyorsun:) ama dediğin gibi hepsinde aynı ya da benzer gelişim özellikleri...

çakıltaş dedi ki...

bahar; bakalım ne kadar sürecek?