Perşembe, Temmuz 14, 2011

Bu kadar özlem doluyken yalnızlığın tadı çıkmaz tabi!

yolda düşünüyorum, ne yapsam şimdi diye? Sinemaya mı gitsem, evde pc den film mi izlesem, yoksa iş çıkışı psikolojisine hiç yüz vermeden spora mı gitsem? ki yoga yapmak gibi geliyor ruhuma.
ama yok farkettimki asıl iyi gelecek şey dost sohbeti. Arkadaş. Yani yalnızlığa iyi gelen tek şey. Yokluyorum etrafımı, dostlarımı. ve uzak mesafelere takılıyoruz. gönlümüz hep bir ama ah işte...bilen bilir.

Şimdi yalnızım birsüre. Çok değil neyse ki ama insan çok özlüyormuş yavrusunu. Yavru ise annanesiyle köyde tatil yapıyor:) pıtır pıtır dolaşıyor sahillerde. Sevgilim uzaktaydı zaten alışıktım ama bu defa tatlı kızım da uzakta. ilk kez ayrı kalıyoruz ve tabi hiç kolay olmadı tontinimi bırakıp gelmek, uyuyordu bi de. Öp öp bitiremedim, ayrılamadım bir türlü yanından...
sırf kendim için de kıyamadım, ki İstanbulun yazı hiçç çekilmez dedim tek başıma geldim  İstanbul'a.

Ben şimdi 'tercihler' arasında kaybolurken diğer yandan elimde takvim kaçma planları yapıyorum, köye!:)

.
Aslında yazmak istediğim şey ( kaç günden beri hemde) şu ki;  halbuki hep isterdim ki hayatımın bir döneminde yalnız yaşayayım. Tabi ben biraz uzun sayılabilecek bir zamanı kastetmiştim, böylesini değil;) Çocuk yok koca yok arkadaş yok! Hem bu kısa bir dönem ama gene de yalnız kalmanın tadının çıkarılabileceği bir süre. yazının gelişinden anlayacağınız üzere pek çıkaramıyorum tadını. Çünkü daha çok özlem dolu içim. Bundan başka bir şeye odaklanamıyorum. 
Demekki neymiş;  herşey tam olacak, sevdiklerin sevmediklerin yanında olacak, yalnız kalma hakkını istersen kullanacaksın mecburiyetten değil!
Tadını çıkaramadığım ama aslında çok istediğim bu süreç 'yanlış zamanlamanın' ta kendisi oldu !

Aman be evren, ne istesek veriyorsun da bi de şu zamanlamaya dikkat etsen daha da güzel olacak! neyse zaten epey olmuştu bu isteğimden vazgeçeli...
.

Bu fotoğraf da eski biraz, bizim evde ördek maceramızdan. Çok kısa bir maceraydı elbette, baktım baş edilebilir gibi değildi ve tüm kararlılığımla isteyen birine verdim. Hem de 'bak geri getirirseniz üzülürüm ha' diyerek:)  Ama benim minnoşum çoook seviyor hayvanları!!!

.

Öpücük.

8 yorum:

özlemnitta dedi ki...

Allah kavuştursun canım.Umarım çok uzun değildir bu ayrılık.Ve sen minikine kavuşursun kısa sürede:))
Eskiden benim de vardı yalnız kalma konusunda planlarım ama kızım olunca bir daha istememek üzere ömür boyu rafa kalktı..:))

çakıltaş dedi ki...

sihirli günce; aynen öyle rafta o planlar. şimdi bizi hiç bırakmasınlar istiyoruz di mi? teşekkürler canım güzel dileklerin için.

annesiningülü dedi ki...

ah canım zor bu ayrılıklar, allah sağlıcakla kavuştursun sizi :)

Adsız dedi ki...

tadını cıkar yanlızlıgın bence.ben ozledım sahsen evde koca bır gun tek olayım :)

Sibelbek dedi ki...

bizim ufaklıkta hayvanları sever ama babasının getirdiği civcivlere pek ilgi göstermedi. bu tabii benim çok işime geldi :)

Allah kavuştursun hem sevdiceğinle, hem kuzunla. çok isteyince köye kaçacak tarih ayarlanır, eminim ;)

çakıltaş dedi ki...

teşekkür ederim baharcım...

çakıltaş dedi ki...

dolunay işte bak tam bunu diyorum:) bende böyle düşünüyordum ki severim yalnızlığı ama şimdi farklı biraz. yalnız kaldığında kalakalıyorsun. etrafta hep bebeğine dair oyuncaklar anılar... dost sohbeti arıyorsun o da yoksa zor oluyor. ama en güzeli sinemaya gitmek, hem serin olur:)

çakıltaş dedi ki...

tibetin annesi; teşekkür ederim canım...
bana da bu ördekler annane ve babasından sürpriz olmuştu. bir hevesle almışlar.ama her işi bana kalmıştı, nasıl pislerdi anlatamam...iki hafta ördek sevmek için iyi bir süre bence;)