Perşembe, Ocak 28, 2010

Gitmesek de Kalmasak da...



Özledim ben evimi, eşyalarımı,yatağımı,bahçeye bakan mutfak penceremi, hiçbirşey sığdıramadığım giysi dolabımı...hatta mutfak pencemin önünden hiç eksik olmayan ve hiç doymak bilmeyen kedimi bile...ve hatta bahçemizin ağaçlarında her akşam sinir bozuCu sesler çıkaran BAYKUŞları bile merak eder oldum...

(ev keyfimize,sevgiliyle evin içinde çocuk gibi oynayışımıza, arkadaşarımızla dizi/film partilerimize,iş dedikodularımıza...HİÇ DEĞİNMİYORUM)

yani aslında bizim tontini 'bizim evimizi' görmedi bile:( ne tuhaf! bu ne dağınıklık! off neyse...(bu da ayrı bir konu ve buna da HİÇÇ DEĞİNMİYORUM)

gitmesek de kalmasak da o ev bizim evimizdir:)) içinde bulunduğu şehrine dair hiçbir aidiyet hissedemediğimiz ama her bir noktasına hayran olduğumuz...evimi bırakıp gelirken istanbuluma pek bi mutluydum hala da memnunum halimden. ama içim hep buruktu! ama hep!insanın evini geride bırakması hiç hoş değilmiş.

şu an düşünüyorum nasıldır ne durumdadır gözümde canlandırmaya çalışıyorum! her yer tozlanmıştır, banyodaki rutubet coşmuştur, karanlıktır şu an, çıt çıkmıyordur...bizim arkadaşlar sağ olsunlar arada pencerelerimizi açık bırakıp havalandırıyorlar, o sırada benim kedicik acıkmış olacakki misafir olmuş bize girmiş pencereden:), sanırım evde ki en son ses kediciğe aittir...



güzel bahçemiz de sessiz kalmıştır soğuklar yüzünden, yoksa bahçedeki masada dedikodular en koyu kıvama ulaşır, kimse yoksa apartmanın en yaşlısı sevim teyzem hava almak için bir köşede otururdu! neyse işte, fazla duygusal oldu bu yazı...

evet evet çok özlemişim, sevgilinin bi daha ki gelişinde bir günlüğüne de olsa 'EVİMİZE' gitmek istiyorum! çok uzakta, bizi değil ama tontiniyi sıkacak yolculuk...ama olsun, alışsın o da...kararım kesindir şimdiden uçak bileti ayırtmaya çalışarak girişimde bulunmalıyım :)

sevgili geldiğinde şunu yaparız bunu yaparız şuraya gideriz...hiç bir plan-dilek- istek- romantik hayaler... hiçbiri yok...aklıma geliyorsa da 'düşünme çakıl'
diyorum...uğradığım hayal kırıklığından aldım ben dersimi, sadece evimizi görelim yeter... ola ki bir jest bir sürpriz ne ala!

insanın dünyanın neresine giderse gitsin genede dönmek isteyeceği tek yer!

ne kadar da doğruymuş 'Evim Evim Güzel Evim'...

5 yorum:

zeynepin sesi dedi ki...

hele evlendikten sonra insan evine daha bi bağlı oluo ya..ben de şimdi annemdeyim ama aklım evimde..

çakıltaş dedi ki...

bende öyle zeynep; insan kendi yarattığı rahatlığa çabuk alışıyor, her nekadar annemizin yanında da mutlu olsak...aklımız evimizde işte:)

Adsız dedi ki...

çok içten yazmışsın, bence de ilk fırsatta gitmelisin evine...sevgiler

@--,---,----- dedi ki...

Benim aklımda güzel halılarımız ve ev miskinliğimiz var.. kokusunu duyarım arada bir..

çakıltaş dedi ki...

ayaklarımıza masaj yapıyordu dimi...çok işlevli halılarımız:))